ტეტრაჰიდროტეტრამეთილციკლოტეტრასილოქსანის (D4H) ჰიდროსილილირების რეაქცია ოქტაფთორჰეპტილ აკრილატთან და ვინილტრიეთოქსილილანთან 1: 3: 1 თანაფარდობით და პოლიმერ ელექტროლიტური მემბრანები მათ ბაზაზე

უჯერ ბმასთან ჰიდროსილილირების რეაქციამ აღმოჩენისთანავე მიიპყრო მკვლევართა ფართო წრის ყურადღება. მიზეზი დიდი ინტერესისა ისაა, რომ ჰიდროსილილირება არის სხვადასხვა ფუნქციური ჯგუფების შემცველი ორგანული ნაერთების სინთეზის მეტად მარტივი და ხელსაყრელი მეთოდი. დღეისათვის ენერგიის შენახვისა და გარდაქმნის ახალი ეფექტური მე¬თო¬დე¬ბის გან¬¬ვი-თარება წარმოადგენს ერთ-ერთ ძირითად მნიშვნელოვან პრო¬ბ¬ლემას. ამი¬ტომ, და¬ბალი ღი¬-რე¬¬ბუ¬ლების, ადვილად მი¬სა¬ღები, ხანგრძლივი მოხმარების, მა¬ღალი სიმ¬კვრი¬ვის ენერ¬გი¬¬ის შესანახი ელემენ¬ტების და სხვა ტი¬პის მოწ¬ყო¬ბი¬ლობების გან¬ვითარება მნიშ¬ვნელოვან პრო¬ბ¬¬-ლემას წარ¬მო¬ად¬გენს. ლითიუმის ელემენტებში მყარი პოლიმერულ–მემბრანული ელექ¬ტრო¬ლი¬ტების კვლე¬¬¬ვის მიზნით, ჩვენ ვახდენდით ოლიგომერების სინთეზს ტრადი¬ციული მეთო¬დე¬ბის გამოყენებით. გარდა ამისა ჩატარებული იქნა: 1) სა¬წყი¬სი ორ¬გა¬¬ნო¬¬ ცი¬კ¬¬ლო¬¬¬ტეტ¬რა¬სი¬ლოქ¬სანური მონომერების სინთეზი ერთი¬ და იგი¬ვე ან განს¬ხ¬ვა¬ვე¬ბუ¬ლი ჯგუ¬ფებით სი¬ლიციუმის ატომთან 2.4.6.8-ტეტ¬რა¬ჰიდ¬რო-2.4.6.8-ტეტ¬რა¬მე¬თილ¬¬ციკ¬ლო¬ტეტ¬რა¬¬სი¬ლოქ¬სა¬ნის ჰიდ¬როსილილირების რე¬აქ¬¬¬¬ციებით ელექ¬ტრო¬დო¬ნორ¬ული ჯგუფების შემცველ ნაერთებთან;